یک مدرس خارج فقه و اصول حوزه علمیه قم گفت: نهی از منکر یعنی ما با زبان، شخص را از انجام منکر بازداریم. عکسبرداری به یک معنا تهدید به شخصی است که منکر را انجام می‌دهد، نه اینکه او را نهی از منکر کند. من این کار را منع از منکر می‌دانم و منع از منکر وظیفه نهاد‌های خاص و در مواردی است که حضور منکر در جامعه از امور بسیار مهم مثل جان، آبرو و اموال مردم باشد و در هر موردی نمی‌شود به سادگی ما با منع از رفتار‌های گناه‌آلود جامعه را ملتهب کنیم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
به گزارش جماران، مشروح گفت و گوی خبرنگاران با آیت الله کاظم قاضی زاده در پی می‌آید:
*ماه مبارک را تبریک عرض می‌کنیم و آرزوی قبولی طاعات و عبادات داریم. ارزیابی حضرتعالی از اتفاقی که در درمانگاه قم رخ داد و بازتاب زیادی در دنیا داشت چیست و اینکه تبعات منفی این کار در دراز مدت چه خواهد بود؟ نسبت به آنچه که تحت عنوان امر به معروف و نهی از منکر در روز‌های اخیر اتفاق افتاد، باید بگویم که
رفتار روحانی موبایل بدست ناپسند غیر قابل توجیه و متاسفأنه همراه با عدم آگاهی نسبت به نحوۀ مواجهه با منکرات صورت گرفته است. کاری که تحت عنوان عکسبرداری و فیلمبرداری یا تظاهر به عکسبرداری و فیلمبرداری صورت می‌گیرد، اصولاً اسم آن نهی از منکر نیست؛ بلکه فراتر از «نهی از منکر» و به نوعی «منع از منکر» به صورت تهدید به «افشاگری» و یا «پرونده‌سازی» است. روشن است که اگر از این خانمی که به هر دلیل بدون حجاب در درمانگاه بوده، سوال کنند که آیا حاضر بودی که کشیده‌ای به صورت تو بزنند یا از تو عکس بگیرند؟ حتماً می‌گفت که «من کشیده را ترجیح می‌دهم، چون عکس برداری به معنای تهدید و عاملیت نیروی امنیتی و انتظامی محسوب می‌شود؛ و تبعات وسیع تری را برایم پدید می‌آورد.» خیلی روشن است که این عاملیت از سوی هیچ فرد خاصی نمی‌تواند به عنوان یک امر
مجاز شناخته شود. حتی حاکمیت هم درباره اینکه چگونه با منکراتی مثل بی‌حجابی برخورد کند، باید تجدید نظر جدی انجام دهد و نحوه مواجهه با منکراتی مثل بدحجابی را به گونه‌ای سامان دهد که موجب تنفر
عمومی جامعه نسبت به دین‌داران و دین‌داری نشود. البته رفتار عصبی طرف مقابل و احیانا به کار بردن الفاظ غیر قابل پخش صحیح نبود. گرچه قضاوت‌های دقیق‌تر نیازمند دیدن فیلم کامل و اظهارات طرفین است.
*از دیدگاه حضرتعالی رفتار با برخی بانوان که به پوشش سر اعتقادی ندارند و اینگونه در مکان‌های عمومی حاضر شوند، چگونه باید باشد؟ روشن است که نهی از منکر زمانی است که شخص مقابل، اعتقاد به منکر بودن آن رفتار را داشته باشد و اگر نسبت به آن رفتار شبهۀ حلیت داشته باشد، اینجا به جای «نهی از منکر»، جای «ارشاد جاهل» است. ارشاد جاهل باب دیگری است و بحث‌های خاص خود را دارد. اما در صورتی که اعتقاد به خلاف داشته باشد و در حقیقت مصداق جهل مرکب باشد، مسأله مشکل‌تر می‌شود و تحقق موضوع نهی از منکر و موضوع ارشاد جاهل، هر دو با تردید مواجه است. در هر صورت، مهم این است که در جامعه ما، نحوه رفتار ناهیان از منکر در نهی از منکر نباید موجب ایجاد منکر بزرگتری شود و اگر نهی از منکر باعث انشقاق اجتماعی و تفرقه ملی و زد و خورد شهروندان شود، چنین کاری مسلماً شایسته نیست. در تزاحم بین نهی از منکرات، منکری به مثل انشقاق اجتماعی و ایجاد تنفر از دین، بیشتر باید مورد توجه قرار گیرد؛ لذا فق‌های ما از قدیم مسأله تأثیر و احتمال عقلایی تأثیر و عدم مفسده را در نهی از منکر ذکر می‌کردند. چون گاهی اوقات نهی از منکر به جای اینکه اثر مثبتی داشته باشد، اثر منفی می‌گذارد و زحمات بزرگان دینی در هدایت مردم را بر باد می‌دهد.
*آیا به لحاظ شرعی و قانونی، تصویربرداری از افراد در مکان عمومی حرام یا جرم محسوب می‌شود یا به لحاظ اخلاق عملی، خلاف موازین اسلامی است؟ تصویر برداری صرفاً عکس برداشتن از دیگران نیست، این عکس برداری برای هدفی انجام می‌شود؛ یا به خاطر انتشار است یا به خاطر اطلاع دادن به نهاد‌های پیگیر قضایی و امنیتی است. اگر این‌طور باشد مسلماً بدون رضایت اشخاص چنین تصویربرداری مجاز نیست. برخی می‌گویند، چون گناه، علنی و در مکان عمومی است انتشار آن بلا مانع است؛ در حالی که گاهی شخص ممنوعیتی ندارد که در جلوی افراد محدودی که در پارک یا مکان عمومی دیگر هستند، با لباس خاصی حرکت کند، اما راضی نیست که چنین عکسی در تیراژ میلیونی برای دیگران نشان داده شود.
*بعضی از روحانیون در مواردی که به مسافرت شخصی و خانوادگی می‌روند، در مسیر مسافرت بدون لباس رسمی حرکت کنند. آیا مجاز هستیم که عکس آنها را بدون لباس در حین رانندگی، در سطح گسترده‌ای منتشر کنیم؟ متأسفانه دیده شده است که برخی، این نوع عکسبرداری را شبیه عکسبرداری دوربین‌های ثابتی که در معابر عمومی دیده می‌شود تلقی می‌کنند و مدعی هستند، «همچنان که در معابر عمومی دوربین وجود دارد و کسی ممانعتی ندارد، افراد هم مجاز به عکس برداری هستند»، در حالی که این دو با هم کاملا متفاوت است. چون وجود دوربین در مناطق خاص مثل بیمارستان‌ها، معابر عمومی و جاده‌ها با اطلاع قبلی همه افراد است و برای مجموعه فعالیت‌هایی است که می‌تواند وجود آن دوربین را توجیه کند؛ و لذا در مواردی که دوربین‌های مخفی در مغازه‌ها یا در بعضی از مراکز گذاشته می‌شود، قانون آنها را موظف کرده که اعلام کنند که در این مکان دوربین وجود دارد و از شما عکسبرداری می‌شود. دلیل این کار این است که به سادگی نمی‌شود ما حضور دوربین‌های متعدد و متفرقه در جامعه را مثل هم بدانیم و امکان عکسبرداری و فیلمبرداری از افراد را یک امر عمومی و عادی تلقی کنیم.
*از دیدگاه حضرتعالی اگر عمل افراد با هدف نهی از منکر، موجب وهن ارزش‌های دینی شود جایز است؟ مسلماً هر عملی که موجب وهن آموزه‌های دینی و یا موجب تنفیر مردم از دین شود، مجوز شرعی ندارد. علت آن این است که ما در ابواب فقهی، «باب تزاحم» داریم. باب تزاحم یعنی مواردی که انجام یک واجب با ترک واجب بزرگتری یا وقوع منکر بزرگتری همراه شود، در چنین مواردی باید به اهمیت ملاک‌ها توجه کرد و در ترجیح دو واجب و یا در امتناع از دو امر حرام، آن موردی که اهمیت بیشتری دارد، باید مورد توجه قرار گیرد. روشن است که عدم وهن دین امر مهم تری است و با وجود تحقق وهن نسبت به آموزه‌های دینی، نمی‌شود کار‌های دیگر را مجاز دانست. امروزه، عالمان مستقل حوزه در برابر حاکمیت مطالبه‌ای دارند. مطالبه این است که وضع قوانین یا نحوه رفتار حاکمیت، به مجموعه‌ی دین و کلیت دین نباید خدشه کند. چرا که ترویج آموزه‌های دینی و به دوش گرفتن هدایت جامعه، سال‌ها و قرن‌ها توسط علمای دین صورت گرفته است و در این راستا خون دل‌ها خورده شده است؛ لذا نباید یک رفتار یا یک قانون سبب شود که اثر تبلیغ مبلغان در سالیان متمادی و زحمات عالمان برجسته‌ای که با خون دل‌ها و مرارت‌ها و رنج‌ها جامعه را در مسیر هدایت پیش برده اند، به فنا رود.
*آیا عکس گرفتن از صحنه گناه، نهی از منکر محسوب می‌شود و آیا ما مجاز به این کار هستیم؟ نهی از منکر یعنی ما با زبان، شخص را از انجام منکر بازداریم. همان‌طور که عرض کردم، عکسبرداری به یک معنا تهدید به شخصی است که منکر را انجام می‌دهد، نه اینکه او را نهی از منکر کند. من این کار را منع از منکر می‌دانم و منع از منکر وظیفه نهاد‌های خاص و در مواردی است که حضور منکر در جامعه از امور بسیار مهم مثل جان، آبرو و اموال مردم باشد و در هر موردی نمی‌شود به سادگی ما با منع از رفتار‌های گناه‌آلود جامعه را ملتهب کنیم. به این نکته نیز باید توجه داشت که وقتی در جامعه منکرات متعددی دیده می‌شود، مبارزه با برخی از منکراتی که در شرع از اهمیت کمتری برخوردار است و عمل کردن به منکرات بزرگتر یا نادیده گرفتن آنها، سبب می‌شود که ما به سوی دین کاریکاتوری حرکت کنیم. امروزه که فساد و رانتخواری و دروغگویی و خلف وعده و تبعیض و اختلاس و در نتیجه فقیر شدن روز به روز قشر متوسط منکر بزرگتر است مبارزه با آنها در اولویت است و مسلما با رفع آن منکرات و بازگشت رفاه نسبی عمومی، برخی از رفتار‌های گناه آلود اعتراضی مردم هم خود بخود برطرف خواهد شد.
*رفتار‌هایی مثل تصویربرداری که موجب تشکیل پرونده و سوء سابقه کیفری برای افراد جامعه می‌شود، اگر موجب ضرر و زیان روحی، جسمی و مالی برای افراد شود آیا ضمان‌آور است یا نه؟ در چنین مواردی آیا ناهی منکر جایز است که اقدام به تصویربرداری یا مصادیقی مثل آن کند یا نه؟ مسلماً اگر کاری مجاز نباشد انجام آن هم حکم تکلیفیِ حرمت دارد و اگر موجب ضرر شود حکم وضعی ضمان هم خواهد داشت. در چنین مواردی روشن است که باید به طور کلی اطراف قضیه به دقت دیده شود. حتی در مواردی که نهی از منکر مجاز است، وارد کردن ضربه‌های روحی یا جسمی غیر متعارف به شخصی که منکر را انجام می‌دهد مجاز نیست. کانال عصر ایران در تلگرام
منبع: عصر ایران
کلیدواژه: حاکمیت
بی حجابی
منع از منکر
نهی از منکر
عکس برداری
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کرده‌است، لذا
منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۹۵۹۵۷۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
نظام آموزش و پرورش، مسئله اول کشور/در دولت مردمی رفتار جزیره‌ای نداریم
دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی گفت: کار معلم این است جهل متعلم را به علم و آگاهی بدل می‌کند. تعلیم و تربیت باعث پیشرفت در خانواده و جامعه می‌شود.
به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری دانشجو، آیین تجلیل از پیشکسوتان آموزش و پرورش کشور با حضور محمدمهدی اسماعیلی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، حجت‌الاسلام و المسلمین عبدالحسین خسروپناه دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی و رضا مراد صحرایی وزیر آموزش و پرورش در انجمن آثار و مفاخر فرهنگی برگزار شد.
وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در این آیین گفت: از آقای شالویی تشکر می‌کنم که این اهتمام را داشتند از مفاخر و بزرگان علم‌مان نام ببریم و از جایگاه والایشان تجلیل کنیم.
محمدمهدی اسماعیلی افزود: تجلیل از بزرگان نباید عادت نامرسومی باشد که تنها در مواقع تجلیل به مشهور‌ها توجه شود؛ بنابراین تجلیل امروز ما را با گوهر‌هایی مواجه کرد که متوجه باشیم چقدر به رشد و تربیت فرزندان‌مان کمک کردند.
وی ادامه داد: جامعه‌ای توسعه یافته و پیشرفته است که معلمان آن سرزمین در صف اول تکریم قرار گیرند. ما امروز در نظام الهی‌مان باید نسبت‌مان را با این هدف متعالی بسنجیم. در دولت مردمی به این نگاه توجه داریم و رفتار جزیره‌ای نداریم. همه باید کنار آموزش و پرورش باشیم، چون همه از همان‌جا رشد کرده‌ایم.
وی افزود: بحمدالله جامعه ما جامعه کاملا فرهنگی و در مسیر رشد و تعالی قرار گرفته است. در صدر آن رهبرانی داریم که همیشه آموزگاران بزرگی بوده‌اند و هستند و اهتمام به جایگاه معلمی افق‌های دوردست را برای‌مان دست یافتنی می‌کند و می‌توانیم بگوییم که منزلت واقعی به این جامعه نخبه برگردانده می‌شود.
وزیر فرهنگ با اشاره به فعالیت‌های وزارت فرهنگ تصریح کرد: در وزارت فرهنگ در همه قالب‌های فرهنگی و هنری فعالیت می‌کنیم بنای تجلیل از اساتید و معلمان را داریم چرا که فرزندان ما با دیدن یک جامعه شاکر نسبت به اساتید و معلمان به این جایگاه تواضع پیدا می‌کند. ما در کنار وزارت آموزش و پرورش جایگاه فرهنگ‌سازی را با قدرت ادامه می‌دهیم و راهی که انجمن مفاخر برای تجلیل از معلمان در دستور کار قرار داده باید آغاز یک مسیر مهم باشد که می‌تواند در ادامه راه، برای جامعه‌مان هویت ساز و آینده‌ساز باشد.
در بخش دیگری از این آیین محمود شالویی رئیس انجمن آثار و مفاخر فرهنگی گفت: امروز خدمت کسانی هستیم که در تربیت این جامعه و پرورش مفاخر آن موثر بوده و هستند. سال گذشته در نشست هیئت مدیره انجمن، سخن درباره معلمان به میان آمد. به فوریت پیشنهاد تجلیل از معلمان مطرح شد. چون یکی از مهمترین کارکرد‌های انجمن مفاخر می‌تواند همین اتفاقات باشد که جزء قدیمی‌ترین‌های نهاد‌های فرهنگی به حساب می‌آید؛ و بسیاری از بنا‌ها و آرامگاه‌ها را از خود به جای گذاشته است.
وی تاکید کرد: خوشبختانه در دولت مردمی که رئیس جمهور رئیس انجمن هستند و اعضای مهمی در این انجمن حضور دارند، تصمیم گرفته شد که انجمن مفاخر به ساخت و ساز‌های خود برگردد و امیدواریم اولین آزادراه حکمت برای پیوند اشراقی و مشاعی به عنوان اولین منطقه ویژه فرهنگی کشور به همت وزارت ارشاد هرچه زودتر به بهره برداری برسد. همچنین ۱۷ اثر میرسید جرجانی، شیخ شهاب الدین سهروردی و بازسازی آرامگاه و تجلیل آن و بنا‌های دیگر که در مرحله ساخت و تکمیل و بهره‌برداری است.
شالویی افزود: همچنین آرامگاه حمید سبزواری در ۲۲ خرداد سال جاری با همکاری شهرداری سبزوار به بهره‌برداری می‌رسد.
رئیس انجمن آثار و مفاخر فرهنگی کشور گفت: بزرگداشت‌ها و تجلیل از مفاخر در دستور کار قرار دارد که از یک روز، یک هفته تا ۱۰ روز باشکوه این مفاخر معرفی و از مقام‌شان تجلیل شود.
وی همچنین درباره آیین تجلیل از معلمان در انجمن آثار و مفاخر فرهنگی تاکید کرد: وقتی در هیئت مدیره انجمن مفاخر مطرح شد جمعی از معلمان را قدردانی کنیم این نکته گفته شد که کار دشواری است. چون در آموزش و پرورش آنقدر معلم فرهیخته و فرزانه وجود دارد که انتخاب آنها دشوار است و چطور می‌توان در فرصت زمانی کم این اتفاق بیفتد؛ بنابراین تصمیم بر این شد آیین تجلیل از معلمان پیشکسوت برپا کنیم. توجیهی هم برای این اتفاق داشتیم که همه مفاخرمان شاگردان معلمان بوده‌اند و پرورش‌شان از آنجا اتفاق افتاده است.
همچنین حجت‌الاسلام خسروپناه دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی در این آیین گفت: ابتکار مبارکی است در این محفل قدسی این تجلیل اتفاق افتاده، چون معلم فخر عالم و آدم است. اینکه انجمن آثار و مفاخر فرهنگی از معلمان تجلیل می‌کند به این دلیل است که معلمی والاترین فخر است. کار معلم این است جهل متعلم را به علم و آگاهی بدل می‌کند. تعلیم و تربیت باعث پیشرفت در خانواده و جامعه می‌شود. حکمت خیل کثیر عنایت می‌کند. پس فخر عالم و آدم معلمی است.
وی افزود: علمی که نافعه است و معلمی که علم نافعه آموزش می‌دهد. علم باید حکمت بنیان باشد. اگر علمی با خرد ناب شکل گیرد علم حکمت بنیان است. علمی که اخلاق‌ساز و فضیلت‌ساز است؛ بنابراین این آموزش‌ها و معلمان ارزشمند است.
خسروپناه تصریح کرد: بزرگترین سرمایه انسانی است که معلم را تربیت می‌کند. این نادانی است کسی بگوید هزینه‌های وزارت آموزش و پرورش بالاست. اگر بخواهیم به این فخر برسیم کل نظام آموزش و پرورش را مسئله اول بداند. تامین معیشت و کرامت معلمان شکل گیرد. اولویت معنا پیدا می‌کند. دوم، باید از حکمرانی تعلیم و تربیت برخوردار باشیم. خوشبختانه در سال‌های گذشته سند تحول بنیادی آموزش و پرورش را شورای عالی انقلاب فرهنگی نوشته و مصوبه آن توسط رئیس‌جمهور ابلاغ می‌شود.
وی تاکید کرد: ساختار آموزش و پرورش باید آموزشی، پژوهشی، تربیتی و مهارتی باشد. دانش‌آموزی فارغ التحصیل نشود که مهارت بیاموزد. یکسری محفوظات در اختیارشان قرار بگیرد بلکه باید آموزش حفظ محور به عقلانیت محور اختصاص پیدا کند.
رضا زرندی رییس کل دادگستری استان خراسان رضوی شد